Juffrouw Kronenberg, zoals zij algemeen bekend stond, Marietje voor intimi, stamde uit een geslacht van geleerden en bestuurders dat al vele generaties in Deventer was gevestigd. In haar geboortestad Deventer volgde zij de toenmalige Meisjes-HBS en na het behalen van het eindexamen werd zij een vaste bezoeker van de Stads- of Athenaeumbibliotheek. Als autodidact legde zij zich daar toe op de studie van oude drukken en in 1917 publiceerde zij haar ‘Catalogus van de incunabelen van de Athenaeumbibliotheek te Deventer’. 5 jaar eerder al had zij een grote studie uitgegeven over de bibliotheek van het Heer Florenshuis. Vervolgens verhuisde juffrouw Kronenberg naar Den Haag, waar zij in de Koninklijke Bibliotheek een nieuw arbeidsveld vond. Haar levenswerk werd haar bibliografie (met W. Nijhoff) van oude Nederlandse drukken 1500-1540 in 3 delen (1923-1961). Dit werk vestigde internationaal haar naam als biografe van het oude boek. Deventer als vroege drukkersstad is er ruimschoots in vertegenwoordigd. Het leverde haar een eredoctoraat van de huidige Universiteit van Amsterdam op, alsmede onderscheidingen en erelidmaatschappen van geleerde genootschappen in binnen- en buitenland. De publicatie van de bundel ‘Over mensen en boeken’ ter gelegenheid van haar tachtigste verjaardag (1961) vormde de directe aanleiding tot de toekenning van de prijs.