De levensloop van J.A. Rispens was van een grote overzichtelijkheid. Na zijn studie Nederlandse taal- en letterkunde te Utrecht werd hij leraar Nederlands aan de Rijks HBS (Hogere Burgerschool) in Deventer en bleef dat tot zijn pensionering. Naast zijn docentschap ontwikkelde hij zich tot een landelijk bekende dichter, essayist en literair-historicus. Zijn handboek ‘Richtingen en Figuren in de Nederlandsche Letterkunde na 1880’ (1938) gold als een standaardwerk. De laureaat kreeg de prijs in het bijzonder vanwege zijn in 1959 verschenen bundel gedichten ‘Voetsporen’. Bij de beoordeling hiervan was sprake van ‘verzen van een overtuigende echtheid’ met ‘dichterlijke vondsten van het zuiverste water’. Deze verzameling gedichten vormde een waardige voortzetting van 3 eerdere bundels. Ook als schrijver van essays verdiende Rispens de prijs. Zijn monumentale bundel ‘De Geest over de Wateren’(1950) getuigt hiervan.